به کجا چنین شتابان

هموطنان عزیز این روزها در کشور ما همه سردم داران حزب ها بطور عجله و عجولانه ایتیلاف انتخاباتی تشکیل می دهد
علت چه است ؟ چرا چنین همه این ها بدون در نظر گرفتن نظریات مردم همه سران احزاب در یک شب تصمیم های به چنین کلانی را میگیرند؟
در دوره های قبلی انتخابات ریاست جمهوری،هیچگاه چنین اتئلافی بین رقبای ریاست جمهوری سابقه نداشته است.
ایا از این ایتلاف ها که شکل میگیرد بیشترین سود راچه کسی خواهد برد ؟
این ایتلاف ها که شکل میگیرد هریک از اعضای این ایتلاف خودش را در قد و قواره رئیس جمهور شدن می بیند . 
ایا این ها با همه جنگ های که در زمان جنگ های داخلی در بین خود داشتن ایا میتوانند یک کاندید قابل اعتماد به همه اعضا معرفی کنند ؟
ایا چه تضمینی وجود دارد که بعد ها ریس جمهوری که از این ایتلاف به قدرت میرسد مثل اقای کرزی از همه قول قرارش چشم پوشی نکند ؟
اهمیت این امر زمانی آشکارتر می شود که به یاد آوریم بسیاری ازروشنفکران و جامعه شناسان سیاسی، فقدان ناسازگاری را یکی از نقاط ضعف اصلی فرهنگ سیاسی افغانها می دانند. اگر به قهرمان های سیاسی جامعه ما درچند دوره اخیرکه ما به یاد داریم نیز نگاهی بیفگنیم، به خوبی می بینیم که قهرمان درافغانیستان کسی است که به خوبی بتواند اختلاف های مذهبی و قومی را دامن بزند و سازش ناپذیر باشد ودر هیچ موریدی کوتاه نمی آید.
اماباید دیده شود که چنین ائتلاف ها چی اندازه پایدار خواهند ماند.